Η νόσος του Πάρκινσον αποτελεί την πιο συχνή πάθηση ενός συνόλου παθήσεων που ονομάζονται νόσοι του εξωπυραμιδικού συστήματος. Αφορά την προσβολή ενός συστήματος, που με τις συνδέσεις του με υπόλοιπες δομές του εγκεφάλου, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην κίνηση, αλλά και στις γνωσιακές διεργασίες, το συναίσθημα και την μάθηση. Πρόκειται είναι μία εκφυλιστική νόσο με προοδευτική απώλεια της ντοπαμίνης, του κύριου νευροδιαβιβαστή στο εξωπυραμιδικό σύστημα που οδηγεί στην εκδήλωση των συμπτωμάτων. Συνήθη συμπτώματα είναι ο τρόμος ηρεμίας, η βραδυκινησία, η δυσκαμψία με χαρακτηριστική στάση σώματος, η αστάθεια στη στάση και στη βάδιση. Ειδικά ο τρόμος των άνω άκρων τυπικά περιγράφεται ως κίνηση σαν να μετράει ο ασθενής χρήματα. Λόγω της δυσκαμψίας και της βραδυκινησίας οι ασθενείς συχνά παρουσιάζουν μυοσκελετικά άλγη ή πτώσεις, με αποτέλεσμα να ζητούν βοήθεια για τον πόνο και να καθυστερεί η διάγνωση. Επιπλέον συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον είναι η διαταραχή της όσφρησης, διαταραχή του ύπνου με πολύ ζωντανά όνειρα, δυσκοιλιότητα, διαταραχές της αρτηριακής πίεσης, κατάθλιψη, αλλά και νοητικές διαταραχές όπως απάθεια, διαταραχή της προσοχής, άνοια.
H διάγνωση είναι καταρχήν κλινική, υπάρχουν όμως και απεικονιστικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων που μπορεί να μιμούνται τη νόσο του Πάρκινσον (αξονική, μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου), αλλά και πιο ειδικών για την ανάδειξη της νόσου ( Dat Scan). Η φαρμακευτική θεραπεία στοχεύει στην εξωγενή χορήγηση της ντοπαμίνης με αποτέλεσμα την αποτελεσματική ως επί των πλείστων αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Δυστυχώς έως σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία η οποία να αντιστρέφει την εξέλιξη της νόσου. Σε προχωρημένα στάδια της νόσου σημαντική βοήθεια προσφέρει η χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου του Parkinson με την εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση.
Comentarios